واآوره تیات چشمه ایووفته به ره

                                                               زه مازه گولوپات تا برسه به گل لـــو

گل حرس شونمت که ایریسه زه دوتیام

                                                              من تش هم که بری موهم زه دین توایام

بو کلوس و چویل ایدهن شوگار میات

                                                             مینای زردی شور کردیه تا به پشت پات

لچک الماس وروندیه به من سر

                                                           تو گل باغ مونــی زی بدرا دی دهــــدر

ریالای لچکت برگ گلن به افتو ریت

                                                        تو اگر جونم بخوی فدا کونـوم سیت